Engelien Kooy
Engelien Kooy (1957) voltooide de Modeacademie Vogue, maar meldde zich direct daarna aan bij een opleiding reclametekenen. Want het was haar gaandeweg duidelijk geworden dat haar grote liefde lag bij papier en canvas, niet in draad en textiel. Voor haar waren voortaan schetsen, schilderijen en tekeningen het eindresultaat. Ze vestigde zich als zelfstandig illustrator en kreeg onder meer veel portretopdrachten. En vervolgens, na een periode van toegewijd moederschap, maakte ze een wervelende rentree als vrij kunstenaar. Nu werkt zij dagelijks in haar atelier te Amsterdam, schilderend vanuit een diepe bron van levenservaring en humor. De schilderijen tonen veelal sensuele, rondborstige vrouwen. Vrouwen die allen in contact staan met hun innerlijk. Zo zijn hun hoofden
klein: kennelijk vrij van vooropgezette gedachtes. Dat brengt hun onderbewuste naar boven en het stelt hen in staat buiten beperkte overtuigingen te treden. Katten, dieren en bloemen staan symbool voor dat onbewuste.
Vaak lijkt door de compositie het doek niet groot genoeg - het tafereel probeert bijna uit zijn ruimtelijke beperking te barsten. Het is een spanning die overeenstemt met de kracht van het werk zelf. Engelien Kooy legt in de beknellende compositie nog een andere verbinding: “Ik denk dat gezette vrouwen zich vaak opgesloten voelen in hun eigen lijf. Dat is jammer. Want wat opgesloten zit, krijgt geen zuurstof en sterft af.” Ze spreekt vrijmoedig uit persoonlijke ervaring: “Zelf ben ik dertig kilo zwaarder geweest - ik weet wat het betekent.” Maar boven de laag van onderhuidse spanning en introversie, straalt het werk van Kooy vooral liefelijkheid en humor uit, erotiek, levenslust en ontspanning. Dat weerspiegelt zich ook in het royale materiaalgebruik en de rijke kleuren. Engelien Kooy maakt ook doeken met een heel andere thematiek, de zogenaamde Dreamscapes.
Veel schilderijen, zeefdrukken en prints hebben hun weg gevonden naar bedrijven en particuliere verzamelaars.
“Ik hoop dat mensen door mijn schilderijen geraakt worden. En daardoor in contact komen met zichzelf.”
Motivatie om de Tango te schilderen:
Ik heb het geluk gehad dat ik mijn buurtgenoot Frank Gombault tegen het lijf liep en mij vroeg: "Heb jij ook schilderijen die "iets" met de Tango te maken hebben gemaakt? Nee... maar ik wilde deze prachtige dans wel altijd op het doek vastleggen."
Ik was zo vrij om te vragen of ik eens met hem mee mocht naar zo een dansavond om te kijken en evt. schetsen te maken van wat er op mij afkwam.
Na een bijzondere kennismaking met het uiterst charmante danspaar Charlotte en Laurent die mij direct heel gastvrij uitnodigde om een kijkje te nemen en kennis te maken met het Tangodansen, voelde ik mij al snel op mijn gemak en zocht een plaatsje op waar ik het een en ander kon aanschouwen.
Ik viel direct als een blok voor de serene sfeer, de concentratie en de muziek. Vervolgens voor de fascinerende dans en de onderliggende afstandelijke en tevens smachtende passie die er van af straalde. Al mijn zintuigen stonden open en het inspireerde mij enorm om al deze opgedane indrukken en prikkels te vertalen naar meerdere schilderijen. Inmiddels heeft de "Tango" mij in zijn greep.
http://engelienkooy.nl/biographie.php
klein: kennelijk vrij van vooropgezette gedachtes. Dat brengt hun onderbewuste naar boven en het stelt hen in staat buiten beperkte overtuigingen te treden. Katten, dieren en bloemen staan symbool voor dat onbewuste.
Vaak lijkt door de compositie het doek niet groot genoeg - het tafereel probeert bijna uit zijn ruimtelijke beperking te barsten. Het is een spanning die overeenstemt met de kracht van het werk zelf. Engelien Kooy legt in de beknellende compositie nog een andere verbinding: “Ik denk dat gezette vrouwen zich vaak opgesloten voelen in hun eigen lijf. Dat is jammer. Want wat opgesloten zit, krijgt geen zuurstof en sterft af.” Ze spreekt vrijmoedig uit persoonlijke ervaring: “Zelf ben ik dertig kilo zwaarder geweest - ik weet wat het betekent.” Maar boven de laag van onderhuidse spanning en introversie, straalt het werk van Kooy vooral liefelijkheid en humor uit, erotiek, levenslust en ontspanning. Dat weerspiegelt zich ook in het royale materiaalgebruik en de rijke kleuren. Engelien Kooy maakt ook doeken met een heel andere thematiek, de zogenaamde Dreamscapes.
Veel schilderijen, zeefdrukken en prints hebben hun weg gevonden naar bedrijven en particuliere verzamelaars.
“Ik hoop dat mensen door mijn schilderijen geraakt worden. En daardoor in contact komen met zichzelf.”
Motivatie om de Tango te schilderen:
Ik heb het geluk gehad dat ik mijn buurtgenoot Frank Gombault tegen het lijf liep en mij vroeg: "Heb jij ook schilderijen die "iets" met de Tango te maken hebben gemaakt? Nee... maar ik wilde deze prachtige dans wel altijd op het doek vastleggen."
Ik was zo vrij om te vragen of ik eens met hem mee mocht naar zo een dansavond om te kijken en evt. schetsen te maken van wat er op mij afkwam.
Na een bijzondere kennismaking met het uiterst charmante danspaar Charlotte en Laurent die mij direct heel gastvrij uitnodigde om een kijkje te nemen en kennis te maken met het Tangodansen, voelde ik mij al snel op mijn gemak en zocht een plaatsje op waar ik het een en ander kon aanschouwen.
Ik viel direct als een blok voor de serene sfeer, de concentratie en de muziek. Vervolgens voor de fascinerende dans en de onderliggende afstandelijke en tevens smachtende passie die er van af straalde. Al mijn zintuigen stonden open en het inspireerde mij enorm om al deze opgedane indrukken en prikkels te vertalen naar meerdere schilderijen. Inmiddels heeft de "Tango" mij in zijn greep.
http://engelienkooy.nl/biographie.php